Ongekend in Roosendaal

Geboren op het prachtige eiland Aruba komt de 8-jarige Anouska Vos, inmiddels 40 jaar geleden, met haar ouders naar Roosendaal. ‘Alles was nieuw, we kenden niets in Roosendaal. In de buurt ontmoetten we een heel fijn gezin, zij hebben ons wegwijs gemaakt en maakte dat ik me als kind gezien voelde. Dat heeft mij zo geraakt dat ik nu zelf gezinnen ondersteun en zo iets in Roosendaal kan betekenen.’  

Je werkt bij Stichting Buurtgezinnen. Kun je daarover wat vertellen?

‘Als coördinator bij Stichting Buurtgezinnen breng ik gezinnen bij elkaar die het wat zwaarder hebben en die koppel ik aan stabiele steungezin in de buurt. Zo worden ouders ontlast en mag het kind gewoon kind zijn. In Roosendaal zijn er heel veel lieve gezinnen die voor een andere gezin iets willen betekenen alleen kennen ze elkaar vaak niet, in mijn rol als buurtcoördinator breng ik die mensen bij elkaar.’ 

Om wat voor hulp gaat het dan?

‘Binnen gezinnen kunnen problemen ontstaan door scheiding, ziekte of stress, er is altijd sprake van overbelasting. Ook voor kinderen kan dat zwaar zijn. Steungezinnen kunnen ondersteunen door de kinderen een keer opvangen, samen naar de speeltuin te gaan, samen te bakken of knutselen. Het mooie aan mijn werk is dat ik gezinnen mag helpen dat kinderen een stukje extra aandacht en liefde krijgen, ik zie ze opbloeien en dat ouders een luisterend oor krijgen en ook een stukje geholpen worden.’

En daarnaast ben je ook vrijwilliger bij de Voorleesexpres. Wat doe je daar?

‘Ik heb een pedagogische achtergrond en ik vind het belangrijk dat het kind gezien wordt. Juist omdat ik weet hoe het is om geen familie of netwerk in de buurt te hebben, haal ik veel voldoening uit het helpen van gezinnen. Dat doe ik ook in mijn vrijetijd als vrijwilliger bij de Voorleesexpres. Daar help ik kinderen met een taalachterstand om door het voorlezen hun taal te verbeteren. Bij de voorleesexpres kom je 20 weken bij een gezin om voor te lezen en zo spelenderwijs het voorleesplezier en de taal te stimuleren en verbeteren. Voorlezen is meer dan lezen, het gaat ook om de interactie met het kind, samen zingen en om de beurt voorlezen bijvoorbeeld.’

Hoe zag jouw jeugd eruit in Roosendaal

‘Ik heb hele mooie jeugdherinneringen. Het spelen tussen de maisvelden aan de rand van Roosendaal waar we uitkeken we uit op wat nu Tolberg is. En in mijn tienerjaren stappen in de Damstraat, de Molenstraat en Oude Markt.’

Je hebt zelf 4 kinderen met je man Martin. Wat vind je belangrijk om jullie eigen kinderen mee te geven?

‘Ik vind het belangrijk om mee te geven dat ze openstaan voor anderen.  Voor andere mensen, geloven, culturen, gebruiken en gewoontes, dat ze zien dat het er soms anders gaat dan wat wij normaal vinden. Vanuit de Arubaanse cultuur geef ik mijn kinderen de taal mee, maar ook de hechte familieband, het samen eten, pasteitjes bakken en de gastvrijheid. Dagelijks aandacht voor elkaar houden, dat is voor mij belangrijk en wil ik door geven aan mijn kinderen.’

Wat maakt Roosendaal jouw thuis?

‘In Roosendaal speelt ons hele leven zich af. Als gezin vinden we het heerlijk om te reizen, maar als we terugkomen en zien de televisietoren dan is het: “Yes, we zijn weer thuis”’